Σαν σήμερα, στις 17 Νοεμβρίου1985, κατά τη διάρκεια συγκρούσεων μετά την πορεία μνήμης για την εξέγερση του πολυτεχνείου, ο αστυνομικός Θανάσης Μελίστας πυροβολεί και σκοτώνει τον 15χρονο Μιχάλη Καλτεζά.
Η πορεία μνήμης είχε λήξει χωρίς σημαντικές συγκρούσεις και πολλοί διαδηλωτές περιφέρονταν στη γειτονιά των Εξαρχείων. Έξω από το σουβλατζίδικο «Ρουαγιάλ» στην πλατεία ξεκινάει φασαρία μεταξύ παρέας αναρχικών και 4 αστυνομικών οι οποίοι έχουν απομακρυνθεί από την κλούβα τους και κάθονται ένοπλοι στο κατάστημα. Το συμβάν λήγει με τους αστυνομικούς να απομακρύνονται, συνεχίζοντας όμως να προκαλούν το συγκεντρωμένο πλήθος. Η κλούβα τους, αραγμένη στην οδό Στουρνάρα, γίνεται στόχος, και κάποιοι πετάνε προς το μέρος της βόμβες μολότοφ. Μέσα βρίσκεται μεταξύ των υπόλοιπων μπάτσων και ο 27χρονος αστυνόμος Θανάσης Μελίστας. Ο Μελίστας, βλέποντας την ομάδα που τους επιτέθηκε να απομακρύνεται τρέχοντας προς την πλατεία Εξαρχείων, σηκώνει το υπηρεσιακό του όπλο, σημαδεύει και πυροβολεί. Μία από τις σφαίρες βρίσκει στο πίσω μέρος του κεφαλιού τον 15χρονο Μιχάλη, και τον σκοτώνει επί τόπου.
Το νέο διαδίδεται, και άμεσα χιλιάδες διαδηλωτές και διαδηλώτριες, σύντροφοι-ισσες και φίλοι-ες του Μιχάλη κατεβαίνουν στους δρόμους της Αθήνας. Κάποιοι σε ένδειξη διαμαρτυρίας κατευθύνονται και καταλαμβάνουν το παλιό Χημείο στην οδό Σόλωνος και το Πολυτεχνείο στην Πατησίων. Οι συγκρούσεις κρατάνε όλο το βράδυ. Το πρωί της 18ης Νοεμβρίου, ο Πρύτανης Μιχάλης Σταθόπουλος και Επιτροπή Πανεπιστημιακού Ασύλου, αποφασίζουν για πρώτη φορά στην ιστορία της μεταπολίτευσης και μετά την καθιέρωση του ‘ασύλου’ το 1982, την άρση του και δίνουν την άδεια για εισβολή της αστυνομίας στην κατάληψη του Χημείου. Πάνοπλοι αστυνομικοί, κάνοντας επίσης για πρώτη φορά μετά το 1976 χρήση δακρυγόνων, επιτίθενται στους καταληψίες, τραυματίζοντας και συλλαμβάνοντας πολλούς-ες εξ αυτών. Ο ίδιος ο Σταθόπουλος, αργότερα για να δικαιολογήσει την απόφασή του δήλωνε:
«Πήρα τηλέφωνο τον πρωθυπουργό και έθεσα ως όρο στην Αστυνομία να μην συλληφθεί κανένας καταληψίας. Οι αστυνομικοί έσπασαν τα τζάμια της οροφής και μπήκαν στο Χημείο. Αθέτησαν την υπόσχεση και έκαναν συλλήψεις».
Οι διαδηλώσεις οργής όμως δε σταματάνε. Τις επόμενες μέρες οι συγκρούσεις και οι επιθέσεις προς τις αστυνομικές δυνάμεις συνεχίζονται στους δρόμους της Αθήνας και άλλων μεγάλων πόλεων. Ο απολογισμός του διημέρου μετά τη δολοφονία του 15χρονου Μιχάλη ήταν 58 τραυματίες, ζημιές δισεκατομμυρίων δραχμών και 45 συλλήψεις.
Λίγες μέρες αργότερα, στις 26 Νοεμβρίου του 1985 η 17 Νοέμβρη, σε αντίποινα για τη δολοφονία του Καλτεζά, επιτέθηκε με βόμβα σε κλούβα των ΜΑΤ κοντά στο Ξενοδοχείο Κάραβελ, με αποτέλεσμα να σκοτωθεί ο αρχιφύλακας Νίκος Γεωργακόπουλος και να τραυματιστούν δεκατέσσερις συνάδελφοί του.
Η δίκη του Θανάση Μελίστα έγινε τον Σεπτέμβριο του 1988. Έως τότε, υπηρετούσε κανονικά στην Ελληνική Αστυνομία! Η κατηγορία που αντιμετώπιζε ήταν ανθρωποκτονία από πρόθεση εν βρασμώ ψυχικής ορμής και καθ’ υπέρβαση των ορίων της άμυνας. Συνήγορο υπεράσπισης είχε ορίσει τον Αλέξανδρο Λυκουρέζο. Πρωτόδικα καταδικάστηκε σε μόλις 2,5 χρόνια φυλάκισης και αυτά με αναστολή. Στην απόφαση ασκήθηκε έφεση από τον εισαγγελέα της έδρας ως προς τον ανασταλτικό της χαρακτήρα, και ο Άρειος Πάγος έκρινε ότι κακώς το πρωτοβάθμιο δικαστήριο ανέστειλε την εκτέλεση της ποινής. Ο Μελίστας συνελήφθη και παρέμεινε στη φυλακή για δέκα μήνες, καθώς το Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς γίνεται δεκτό το αίτημα του συνηγόρου του για αντικατάσταση της φυλάκισης με περιοριστικούς όρους! Στο Μικτό Ορκωτό Εφετείο που αποφάσισε στις 26 Ιανουαρίου 1990, ο Μελίστας αθωώνεται κατά πλειοψηφία. Με το άκουσμα της αθώωσης, νέα επεισόδια ξέσπασαν στους δρόμους
Μάλιστα, 17 χρόνια μετά τη δολοφονία του Μ.Καλτεζά, με υπουργική απόφαση υπογεγραμμένη από τον τότε αλλά και σημερινό υπουργό Δημόσιας Τάξης, Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, ο Μελίστας συμπεριλαμβανόταν σε λίστα με αστυνομικούς στους οποίους απονεμήθηκαν μετάλλια ευδόκιμης αστυνομικής υπηρεσίας! Στις 28 Μαρτίου 2002, ο Μελίστας συνταξιοδοτήθηκε από την ΕΛ.ΑΣ. με το βαθμό του ανθυπαστυνόμου. Μέχρι κάποια χρόνια πριν διατηρούσε καφενείο σε χωριό έξω από την Πάτρα, απ’ όπου κατάγεται.
Ο Μιχάλης Καλτεζάς, 4 δεκαετίες μετά τη δολοφονία του, εξακολουθεί να αποτελεί σημείο αναφοράς για τα κινήματα σήμερα. Άλλωστε, 23 χρόνια μετά, στην ίδια γειτονιά, ένας άλλος μπάτσος πυροβολούσε και δολοφονούσε ένα άλλο 15χρονο, τον Αλέξη Γρηγορόπουλο υπενθυμίζοντας ότι δεν έχουν αλλάξει πολλά πράγματα. Και τα δύο ονόματα αυτά, πλάι στα ονόματα των δεκάδων άλλων θυμάτων της αστυνομικής βίας και εξουσίας, ντύνουν τα συνθήματα και τις μνήμες του σήμερα.
Αφίσες μνήμης και οργής για τη δολοφονία του 15χρονου Μιχάλη Καλτεζά
https://arxeio2147.espivblogs.net/archives/category/gegonota/michalis-kaltezas
