Αναζήτηση

Σαν σήμερα, στις 26 Ιουνίου 2020, εν μέσω απαγορεύσεων με πρόσχημα τον περιορισμό της εξάπλωση του Covid-19, πραγματοποιείται η εκκένωση της Κατάληψης Δερβενίων 56, από ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις.

Η κατάληψη ξεκίνησε την πορεία της τον Σεπτέμβρη του 2015 και αρχικά εξυπηρέτησε κυρίως τις ανάγκες του κινήματος αλληλεγγύης στους-ις μετανάστ(ριε)ς. Στην πορεία των χρόνων πληθώρα συλλογικοτήτων και ατόμων πλαισίωσε την κατάληψη η οποία και αποτέλεσε ένα πολιτικό κέντρο στην καρδία της Αθήνας, φιλοξενώντας συνελεύσεις, προβολές, πολιτικές και μουσικές εκδηλώσεις. Κάποιες μόνο από τις συλλογικότητες που δραστηριοποιήθηκαν στον χώρο αποτελούσαν οι Common Grounds, In Omnia Paratus, Συνέλευση για τη Διάχυση των Μεταναστευτικών Αγώνων, Δομή πολύγλωσσης βιβλιοθήκης, Εφημερίδα δρόμου Άπατρις | ΣΟ Αθήνας, Αναρχική ομάδα Iter Impia, Αναρχική ομάδα ΣΑΛΒΟ.

Η εκκένωση όμως της Δερβενίων, καθώς και άλλως εστιών αντίστασης στο κέντρο της Αθήνας, δεν ήρθε να εκπληρώσει απλώς την προφητεία του αέναου υπουργού «Προστασίας του Πολίτη» Μιχάλη Χρυσοχοϊδη, αλλά ουσιαστικά να προετοιμάσει το έδαφος για την εισβολή του κεφαλαίου στο κέντρο και τη γειτονιά των Εξαρχείων.

Απέναντι στα πλάνα εξευγενοποίησης της γειτονιάς, οι καταλήψεις και τα στέκια των εξαρχείων, αποτελούσαν και αποτελούν κάποια από τα τελευταία αναχώματα που έπρεπε να καμφθούν. Τα αποτελέσματα των κατασταλτικών αυτών κινήσεων γίνονται πλέον καθημερινά ορατά, με δεκάδες μπάτσους να έχουν καταλάβει την ιστορική αυτή γειτονιά η οποία έχει μετατραπεί σε ένα διεθνές διασκεδαστήριο εις βάρος των μόνιμων κατοίκων, τα ενοίκια γίνονται δυσβάσταχτα, ενώ ο προσβάσιμος δημόσιος χώρος συνεχώς συρρικνώνεται

Όμως η επέλαση του κράτους δεν σταμάτησε μόνο στην εκκένωση της κατάληψη. Ακριβώς 4 χρόνια μετά και μέσα από μία αυθαίρετη διαδικασία, το κράτος βάλλεται εναντίον συντρόφων που βρέθηκαν στους χώρους και τις εκδηλώσεις της κατάληψης. Αναζητώντας συνήθεις ύποπτους μέσα από τις λίστες της ασφάλειας, και προφασιζόμενοι την εύρεση δαχτυλικών αποτυπωμάτων σε διάφορα αντικείμενα που υπήρχαν στον χώρο κατά την εκκένωση, οι κατασταλτικοί μηχανισμοί του κράτους οδηγούν διάφορους συντρόφους σε δίκη, με σκοπό και μόνο την εγκαθίδρυση ενός κλίματος τρομοκρατίας και φόβου για τον κόσμο του αγώνα.

Οι σχέσεις όμως αλληλεγγύης ανάμεσα σε όσους-ες βρεθήκαμε μέσα στις δεκάδες εστίες αγώνα όλα αυτά τα χρόνια είναι αδύνατον να καμφθούν και θα αποτελούν για πάντα το ανάχωμα που το κράτος δεν κατάφερε να κάμψει. Και αυτό είναι αυτό που πάντα θα το τρομοκρατεί.

Αλληλεγγύη στις καταλήψεις.

Αλληλεγγύη στους διωκόμενους συντρόφους και συντρόφισσες

Συλλογή από αφίσες και εκδηλώσεις της Κατάληψης Δερβενίων 56 και των συλλογικοτήτων που δραστηριοποιήθηκαν σε αυτήν.