Σαν σήμερα, τα ξημερώματα της 10 Μαρτίου 2010, πέφτει νεκρός από πυροβολισμούς αστυνομικών ο σύντροφος Λάμπρος Φούντας. Σε ακόλουθη επιστολή των συντρόφων του, σημειώνεται ότι ο Λάμπρος βρισκόταν σε προπαρασκευαστική ενέργεια της επαναστατικής οργάνωσης «Επαναστατικός Αγώνας».
Σύμφωνα με την εκδοχή της αστυνομίας, το πλήρωμα ενός περιπολικού αποφάσισε να προχωρήσει σε τυχαίο έλεγχο τους επιβάτες ενός κόκκινου Seat Ibiza, που ήταν σταθμευμένο στην οδό Κουντουριώτου στη Δάφνη. Ο Λάμπρος αιφνιδιάζεται, με αποτέλεσμα το θανάσιμο τραυματισμό του, ενώ ένα σύντροφός του που βρισκόταν μαζί, καταφέρνει να διαφύγει.
Απέναντι σε αυτή την εκδοχή όμως, υπάρχουν πολλά θολά σημεία που προσπάθησαν καλυφθούν από την ανακριτική έρευνα που διεξήγαγαν οι αρχές της χώρας. Ο Λάμπρος εμφανίζεται να βρίσκεται υπό παρακολούθηση, κάτι που καταρρίπτει την εκδοχή του «τυχαίου ελέγχου», ενώ οι αστυνομικοί που τον δολοφόνησαν έπεσαν επανειλημμένα σε αντιφάσεις για τη σειρά και τα ακριβή σημεία των γεγονότων.
Τον Λάμπρο θα τον θυμόμαστε για τη συνεπή και ανελλιπή του στάση όλα τα χρόνια στο αναρχικό κίνημα. Από μαθητής λυκείου μέλος των μαθητικών συνελεύσεων, αλλά και αργότερα μέσα από τη συμμετοχή του στην Αναρχική Ομάδα ΜΑΥΡΟ ΑΓΚΑΘΙ, που εξέδιδε το έντυπο ΔΡΟΜΟΙ ΤΗΣ ΟΡΓΗΣ, και μέλος της «Συνεργασίας Αναρχικών Ομάδων και Ατόμων για την Κοινωνική Αλληλεγγύη και την Πολύμορφη Δράση». Βρισκόταν επίσης ανάμεσα στους 504 συλληφθέντες από τις κατασταλτικές κρατικές δυνάμεις, που εισέβαλαν το πρωινό της 18ης Νοεμβρίου 1995 στο χώρο του Πολυτεχνείου της Αθήνα. Η πίστη του στην κοινωνική χειραφέτηση και τον αναρχικό αγώνα, τον έφερνε πάντα δίπλα μας στις πορείες, συγκεντρώσεις, κοινωνικές συγκρούσεις, διαδηλώσεις, αφισοκολλήσεις, συζητήσεις και εκδηλώσεις, όσα χρόνια και να περνούσαν.
Η δολοφονία του, και η μετέπειτα εξακρίβωση των στοιχείων και επαφών του άνοιξε τον δρόμο για την κατασταλτική επίθεση του κράτους ενάντια στην οργάνωση «Επαναστατικός Αγώνας», οδηγώντας στη σύλληψη των συντρόφων-ισσών του και τη διάλυση της.
Στα αιτήματα της οικογένειας για πρόσβαση στο φάκελο της εσωτερικής διοικητικής έρευνας, για τα γεγονότα της 10ης Μαρτίου, οι αστυνομικές, δικαστικές και εισαγγελικές αρχές αρνήθηκαν με πρόφαση την προστασία των προσωπικών δεδομένων των δολοφόνων του, που κρίθηκαν ότι «είχαν δράσει εντός των ορίων των καθηκόντων τους»!!! Ο φάκελος παραδόθηκε στην οικογένεια μετά από 6,5 χρόνια, το Νοέμβριο του 2016. Για αυτές τις ενέργειες, η Ελλάδα εν τέλει καταδικάστηκε από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων το 2019.
Μία συλλογή από αφίσες μνήμης και εκδηλώσεων για τον Λάμπρο Φούντα.
