Σαν Σήμερα, στις 15 Μαΐου το 1985, πεθαίνει σε ένοπλη συμπλοκή με αστυνομικούς στην περιοχή του Γκύζη, ο αγωνιστής της «Αντικρατικής Πάλης», Χρήστος Τσουτσουβής.
Ήταν το απόγευμα της Τετάρτης 15 Μάη του 1985, όταν ο Χ.Τσουτσουβής μαζί με ένα σύντροφό του πλησίασαν μία παρκαρισμένη μοτοσικλέτα στην οδό Αμφίκλειας στου Γκύζη. Τρεις αστυνομικοί της κρατικής ασφάλειας, έχοντας διαπιστώσει πριν μέρες ότι η μηχανή έφερε πλαστές πινακίδες, είχαν στήσει ενέδρα σε κοντινό σημείο κρυμμένοι σ’ ένα αυτοκίνητο με συμβατικές πινακίδες κυκλοφορίας. Στην εμφάνιση του Τσουτσουβή και του συνεργού του, επιχειρούν να τους ακινητοποιήσουν και να τους συλλάβουν. Στην ανταλλαγή πυροβολισμών που ακολούθησε, ο Τσουτσουβής πέφτει νεκρός καθώς και ο ένας από τους αστυνομικούς (Βασίλης Μπούρας). Οι άλλοι δυο αστυνομικοί (Γιώργος Δουγένης και ο Γιώργος Γεωργίου) πεθαίνουν λίγες μέρες αργότερα κατά τη νοσηλεία τους στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός.
Ο Χρήστος από τα χρόνια της δικτατορίας και σε ηλικία 19 χρόνων μεταβαίνει στο Γκράτς της Αυστρίας για σπουδές, όπου εντάσσεται στο ΠΑΚ και αρχίζει να αναπτύσσει αντικαθεστωτική δράση. Με την πτώση της χούντας, απογοητευμένος από την πορεία που έβλεπε ότι θα ακολουθούσαν οι σύντροφοι του μέσα από τις γραμμές του ΠΑΣΟΚ, αποχωρεί, αποφασισμένος να συνεχίσει τον αγώνα για την κοινωνική χειραφέτηση με ακόμα πιο δραστικά μέσα. Κομβική θεωρείται η ένταξή του το 1976, στον Επαναστατικό Λαϊκό Αγώνα, από τον οποίο όμως θα αποχωρήσει το 1980 λόγω ιδεολογικών αλλά και επιχειρησιακών διαφωνιών. Εντωμεταξύ όμως έχει συμμετάσχει σε πολλές από τις ενέργειες του ΕΛΑ, με καθοριστική για τη μετέπειτα πορεία που ακολουθεί, να θεωρείται η συμμετοχή του στην ενέργεια το βράδυ της 20ής Οκτωβρίου 1977 εναντίον της AEG. Κατά τη διάρκεια της επιχείρησης, που θα πραγματοποιούταν ως ένδειξη διαμαρτυρίας για τη δολοφονία μαχητών της RAF από το Γερμανικό κράτος, βλέπει το σύντροφο και αγαπημένο του φίλο Χρήστο Κασσίμη να σκοτώνεται μετά από συμπλοκή με αστυνομικούς.
Ο Τσουτσουβής που θεωρούταν από τους θιασώτες της σκληρής ένοπλης δράσης, μαζί με συντρόφους του αποφασίζουν την ίδρυση της Αντικρατικής Πάλης, με σκοπό να κλιμακώσουν τον ένοπλο επαναστατικό αγώνα. Σημαντικότερο χτύπημα της οργάνωσης θεωρείται η εκτέλεση του εισαγγελέα Γιώργο Θεοφανόπουλο έξω από το σπίτι του στην οδό Λυκούργου στην Καλλιθέα, για την οποία αναλαμβάνουν την ευθύνη με προκήρυξη αναφέροντας:
«Ήταν ένας μισθοφόρος, που δεν δίσταζε να στέλνει τους άλλους, με απόλυτη ψυχρότητα, στη φυλακή, στα βασανιστήρια, ακόμα και στο θάνατο. Είχε πάρει για τον εαυτό του δικαίωμα να αποφασίζει για τη ζωή και την τύχη των άλλων, δικαίωμα που εμείς σήμερα του στερήσαμε»…
Κατά τα χρόνια της δράσης του, ο Τσουτσουβής είχε φροντίσει να κρύψει επιμελώς την ταυτότητα του, αφήνοντας ακόμα και τους συγγενείς και φίλους του να θεωρούν ότι έλειπε στο εξωτερικό όπου και δούλευε. Ως αποτέλεσμα, μετά τη δολοφονία του το απόγευμα της 15ης Μαΐου, οι αστυνομικοί δεν μπορούν να τον ταυτοποιήσουν. Στις 17 Μαΐου, οι αναγνώστες των εφημερίδων αντικρίζουν μία φωτογραφία του όπου κείτεται νεκρός με τα μάτια του ανοιχτά κολλημένα με σελοτέιπ, ως αγγελία της αστυνομίας που καλούν τον κόσμο να αναγνωρίσει το πρόσωπό του. Η φωτογραφία προβάλλεται και στα δελτία ειδήσεων, όπου και τον αναγνωρίζουν οι γονείς του.
Η αστυνομία σε συνεργασία με τους καθεστωτικούς δημοσιογράφους, φοβούμενοι αντιδράσεις, όπως είχαν πραγματοποιηθεί κατά την κηδεία του Κασσίμη λίγα χρόνια νωρίτερα, αποκρύπτουν την πραγματική ημερομηνία της κηδείας του δηλώνοντας ότι θα λάβει μέρος στις 22 Μαΐου αντί για τις 21 που έγινε. Στη συνέχεια και για χρόνια προσπάθησαν να αμαυρώσουν τη μνήμη του κυκλοφορόντας διάφορα σενάρια βγαλμένα μέσα από τα συρτάρια της κρατικής ασφάλειας. Απέναντι σε αυτή την προσπάθεια, οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες του Χ.Τσουτσουβή, τον διατηρούν μέχρι σήμερα ζωντανό στη μνήμη, ως έναν ασυμβίβαστο αγωνιστή που δεν δέχθηκε να καταθέσει τα όπλα μέχρι τελευταίας του πνοής.
Αφίσες μνήμης για τον Χρήστο Τσουτσουβή
https://arxeio2147.espivblogs.net/archives/category/gegonota/christos-tsoytsoyvis
